Գլխավոր » ԱՐՑԱԽՑԻՆԵՐԸ ՄԱՅԻՍԻ 9-Ի ՄԱՍԻՆ
ԱՐՑԱԽՑԻՆԵՐԸ ՄԱՅԻՍԻ 9-Ի ՄԱՍԻՆ
21:46

Մայիսի 9-ի՝ եռատոնի, ավելի կոնկրետ՝ Հաղթանակի օրվա կապակցությամբ ի՞նչ են մտածում Արցախում, մարդիկ այսօր ինչպե՞ս են արժևորում այդ օրը։ Տարբեր մասնագիտության և տարբեր տարիքի արցախցիներից փորձեցինք թեկուզև մոտավոր պատկերացում կազմել մայիսի 9-ի հանդեպ նրանց վերաբերմունքի մասին։

Արկադի Կարապետյան (Արցախի ինքնապաշտպանության ուժերի առաջին հրամանատար, պահեստազորի գնդապետ) - Մայիսի 9-ը ինձ համար շատ մեծ տոն է, ավելի մեծ տոն, քան, ասենք, Նոր տարին։ Այդ օրը, անկախ ամեն ինչից, ես ուրախ եմ։ Այդ օրն իմ տրամադրության վրա չեն ազդում մեր այդ հաղթանակից հետո կատարված սխալներն ու թերացումները, որովհետև աշխարհում ոչինչ հեշտ չի տրվում։ Ուղղակի այդ օրը մեր խոշոր հաղթանակների սկիզբն է։ Ես նկատի ունեմ նաև մեր գալիք հաղթանակները։ Մինչ մայիսի 9-ը մենք այլ հաղթանակներ ևս ունեինք, բայց այդ օրը բոլոր մեր հաղթանակների և տոների լուսապսակն է։

Դավիթ Բաբայան (քաղաքագետ, Արցախի նախագահի տեղեկատվության վարչության ղեկավար) - Մայիսի 9-ը, ըստ իս, մեր ամենանվիրական, ամենակարևոր տոներից մեկն է։ Եռատոն է, որը բացառիկ նշանակություն ունի մեզ համար։ Այն երևույթ է, որով պահպանվում է ժամանակի և սերունդների կապը, միասնականությունը։ Երկրորդ աշխարհամարտում մայիսի 9-ը դարձավ մարդկության փրկության գրավականը, որին ներդրում ունեցան նաև մեր պապերը։ Այն նաև Շուշիի ազատագրության օրն է, որով, կարելի է ասել, փրկվեց հայությունը, հայ ժողովրդի հավատը սեփական ուժերի հանդեպ։ Միաժամանակ դա մեր երկրի պաշտպանության և ազատ ապրելու հիմնական գրավականի՝ արցախյան բանակի օրն է։ Մայիսի 9-ը ոչ միայն քաղաքական, պատմական, մշակութային տոն է, այլև հոգևոր, որը համերաշխության ու միասնության մեծ խորհուրդ ունի։

Դավիթ Գրիգորյան (նախկին ազատամարտիկ) - Իհարկե, դա մեր ամենամեծ տոնն է։ Ո՞վ կարող էր հավատալ, որ մենք փոքր կորուստների գնով կարողանալու ենք ազատագրել անառիկ ամրոցի պես բարձունքում տեղավորված այդ քաղաքը, մեր Շուշին, որտեղից թուրքերը ամեն օր հրետակոծում էին Ստեփանակերտն ու շրջակա հայկական բնակավայրերը, և այդ քաղաքը դարձրել էին մեր աչքի փուշը... Կոմանդոսի ցավը տանեմ, այդպիսի հրամանատար եթե այսօր էլ ունենանք, ոչ ոք չի կարող մեզ հաղթել։

Արմեն Հարությունյան (բանվոր) - 1945 թ. մայիսի 9-ի հաղթանակի օրվա մասին ես գիտեմ իմ պապերի և ծնողների պատմածներից։ Նրանց համար իսկապես դա տոն էր։ Ուրեմն նաև ինձ համար է տոն։ Բայց 1992 թվականի մայիսի 9-ին Շուշիի ազատագրման, մեր այդ մեծ հաղթանակի անմիջական ականատես-մասնակիցն եմ ես։ Ճիշտ է, Շուշիի ազատագրմանն անձամբ չեմ մասնակցել, բայց այսօր էլ հիշում եմ երջանիկ այդ օրը, մեր մեծ հաղթանակի այդ անմոռանալի օրը... Մի բան ասեմ՝ եռատոն ենք ասում, բայց շարունակ մոռանում եմ, թե երրորդը որն է...

Կարինե Ավետիսյան (տնային տնտեսուհի) - Մայիսի 9-ը միշտ էլ մեզանում հաղթանակի օր է համարվել, իսկ Շուշիի ազատագրումից հետո կրկնակի մեծացել է այդ օրվա արժեքը... Հիմա ժամանակները փոխվել են, պատերազմից հետո նոր հերոսներ են երևան եկել, ովքեր այն ժամանակ նկուղներում էին կամ Ղարաբաղից դուրս, բայց, ինչ էլ լինի, այդ օրը մեզ համար իսկական տոն է։ Ինձ համար տոն է, որովհետև այդ հաղթանակների ձեռքբերման համար պապս իր կյանքն է տվել 1944-ին, իսկ ամուսինս ու երկու զավակներս մասնակցել են արցախյան պատերազմին։

Սերգեյ Սիմոնյան (թոշակառու) - Մայիսի 9... Հա՜, էդ օրը ես երկու անգամ ամենամեծ երջանկությունն եմ ապրել։ 1945 թվականի մայիսի 9-ին ընդամենը 11 տարեկան եմ եղել, բայց հիմա էլ լավ հիշում եմ, թե ուրախությունից ինչպես էին լալիս մայրս, ավագ քույրերս ու տատս... Ողջ գյուղն էր ուրախությունից լաց լինում և ծիծաղում... Դե, Շուշիի ազատագրությունը ինչպե՞ս կարող եմ մոռանալ։ Թոռներս կռվում էին մեր բանակում, իրենք էլ ներդրում ունեն մեր երկիրը թուրքերից մաքրելու ազատագրական կռվում... Ճիշտն ասած, չեմ կարող ասել, թե լավ ենք ապրում, բայց այդ օրը մոռանում ենք մեր մնացած վշտերը, պրոբլեմները, որովհետև դա մեծ հաղթանակի օր է։

Գայանե Աբրահամյան (ուսանողուհի) - Դա առաջին հերթին իմ հայրիկի օրն է։ Նա մասնակցել է ազերիների դեմ ազատագրական պատերազմին։ Ծնողներիս պատմածներից գիտեմ, թե ինչպիսի երջանկություն էր տիրում Արցախում, երբ ազատագրվեց Շուշին։ Հայրենական պատերազմի մասին միայն գրքերից և մեր պապիկների ու տատիկների պատմածներից գիտենք, բայց եթե չլիներ Հայրենականի հաղթական մայիսը, ապա չէր լինի նաև Շուշիի հաղթանակը։
Արամ Սարգսյան (Արցախյան ազատամարտի մասնակից) - Այդ օրն իմ ամենասիրելի տոնն է։ Այսօր կոնֆետների պես աջ ու ձախ բաժանվող մեդալներից հետո մի տեսակ խունացրել, էժանացրել են այդ օրվա խորհուրդը, հատկապես երբ բազմաթիվ անարժաններ նույնիսկ հերոսի կոչում են հաջողացրել... Բայց ամեն դեպքում մայիսի 9-ը մնում է մայիսի 9-ը... Մեծ հայրենականի հաղթանակի օրն ու Շուշիի ազատագրության բերկրանքը երբեք հնարավոր չէ մոռանալ։ Մյուս կողմից, ինձ համար լրիվ անհասկանալի է Արցախի բանակի ստեղծումն այդ օրվա հետ կապելը, երբ իրականում մեր բանակը ստեղծվել է 1991թ. սեպտեմբերին։

«ՆԷ»

Որոնում

Օրացույց

«  Մայիս 2011  »
ԵրկԵրեքՉորՀինգՈրբՇբթԿիր
      1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031

Արխիվ