Արդեն հայտարարել են, որ այս ուսումնական տարում Ստեփանակերտ և Շուշի քաղաքների դպրոցներում կիրագործվի «Նուռ» ծրագիրը, որի շրջանակներում համակարգիչներ՝ լափթոփներ կտրամադրեն հանրակրթական դպրոցների 1-4 դասարանների աշակերտներին։ Ծրագիրը մշակվել է որպես շարունակություն «համակարգիչ՝ յուրաքանչյուր երեխայի» գաղափարի: Մամուլի հրապարակումներից գիտենք, որ ծրագրի նպատակն է զարգացած երկրների կրթական փորձի կիրառումը. դպրոց-ընտանիք-աշակերտ կապի ամրապնդումը՝ նոր տեխնոլոգիաների ներդրման միջոցով, աշակերտների համար ուսուցման հավասար պայմանների ստեղծումը, սեփական համակարգիչ ունենալու միջոցով տեղեկատվության հասանելի դարձնելը և այլն: 

Չնայած համակարգիչները դեռ չեն բաժանել երեխաներին, բայց վերջերս տարրական դասարանների աշակերտների ծնողներին տրամադրեցին հարցաշարեր, որի նպատակը այդ հարցաշարում այսպես է ձևակերպված. «Սիվիլիթաս հիմնադրամը խնդրում է լրացնել հարցաշար, որը կազմում է ՆՈՒՌ ծրագրի մոնիտորինգի և գնահատման փուլի մասը... Հիմնվելով Ձեր պատասխանների վրա՝ մենք հնարավորություն կունենանք օբյեկտիվորեն գնահատել «Մեկ լափթոփ մեկ երեխայի համար» ծրագրի և XO համակարգիչների տրամադրման ազդեցությունը»։

Եվ դեռևս համակարգչի երես չտեսած երեխաների ծնողներին առաջադրել են 77 հարց, որպեսզի պարզեն այդ «ծրագրի և XO համակարգիչների տրամադրման ազդեցությունը»։

Հետաքրքիրն այն է, որ «համակարգիչների տրամադրման ազդեցությունը» որոշելու համար շատ տարօրինակ հարցեր են առաջադրել։ Կարծես համակարգիչների «տրամադրման ազդեցությունը» կապված է, թե արցախցիների ընտանիքներում ովքեր են ապրում և երբ են ծնվել, քանի գունավոր կամ ոչ գունավոր հեռուստացույց, լվացքի մեքենա, ավտոմեքենա ունեն և դրանք երբ են գնել։ Արցախցիները հետաքրքրվո՞ւմ են, արդյոք, երկրի ներքին քաղաքականությամբ, որքանո՞վ են բավարարված իրենց կյանքով, ընտրության ազատություն ունե՞ն և կարո՞ղ են կյանքը վտանգել իրենց երկրի համար, արդարության, ազատության, խաղաղության համար...

Ըստ երևույթին, արտասահմանցի «բարեկամներին» չափից դուրս շատ հարցեր են հետաքրքրում Արցախի մասին, որի դիմաց նրանք մեր երեխաներին համակարգիչներ պիտի տան... 

Անձամբ ես դեմ չեմ երեխաներին տրվելիք համակարգիչներին։ Բայց իմ համերկրացիներին խորհուրդ կտայի այսուհետ նման հարցաշարերի պատասխանելիս միամտորեն «դուրս չթափել» իրենց ընտանիքի և երկրի բոլոր գաղտնիքները։

ՄԱՐԻՆԵ ՕՀԱՆՅԱՆ