Գլխավոր » Ո՞ՒՐ Է ՄԵՐ ԼԵՎՈՆԸ
Ո՞ՒՐ Է ՄԵՐ ԼԵՎՈՆԸ
01:07
Շատերը գիտեն Լևոն Հայրապետյանի մասին, որի կատարած բարեգործությունները հույս ու հենարան հանդիսացան Արցախ աշխարհի համար։
Թե կարճ ժամանակահատվածում ինչպես անճանաչելի դարձրեց իր ծննդավայր Վանք գյուղը, կառուցելով մեծ փայտամշակման կոմբինատ, որտեղ աշխատում էին 200 հոգի։ Գյուղում վեր է հառնվել մշակութա-կենցաղային ժամանակակից շենքեր և այլ օբյեկտներ։ Վերակառուցվել է Գանձասարի վանական համալիրը։ Էլ չենք խոսում այն նվիրական հարսանիքի մասին, երբ Արցախում միանգամից կազմակերպեց 700 զույգի ամուսնություն՝ ծնունդ տալով 700 ընտանիքի։

Իսկ ժամանակին ինչե՜ր պիտի կատարեր Արցախի բարերարը, եթե երկրի իշխանավորներն ու նրանց վասալները չխանգարեին նրան։ Այնպես այդ լուսատու մարդուն նեղը գցեցին, խաղացին հոգու հետ, որ նա ամեն ինչ թողեց ու հեռացավ իր պաշտելի ծննդավայրից։ Ահա թե նա ինչպես է նկարագրում թերթում հայկական պետության իսկական դեմքը։

«Կաշառակերությունը խաթարում է մեր պետականության հիմքերը, խարխլում պետությունն ու ազգը։ Կոռումպացված պետությունը ժանգոտ մեքենա է, որը վաղ, թե ուշ քայքայվում է...»։ Մեծ բարերարն ահա թե ինչու է այդպես բնութագրում. նա ինքն է սեփական աչքերով տեսել, թե ինչպես մեր երկրի իշխանապետները հերթականությամբ երկիրը դարձրել էին կաշառակերության և կոռուպցիայի ճարագ։ Նա այդ մասին դեռ Ղուկասյանի օրոք է գրել «Իրավունք» թերթում. «Ղուկասյանն ու Դանիելյանը պետք է կանգնեն դատարանի առջև»։ «Իրավունքի» այդ հոդվածում մինչև ուղն ու ծուծը մերկացնում է նախագահ Ղուկայանի իրական դեմքը։ 

ԼՂՀ վարչապետը (Ա. Դանիելյանը) ապատեղեկացնում է հասարակությանը («Իրավունք», N 89 (700) նոյեմբեր 2002 թ.), հայտնելով, որ իբր Լևոն Հայրապետյանը հարկեր չի վճարել։ Եվ սա ասում է մի մարդ, որ Ղրիմից եկել էր Ղարաբաղ և, Ղուկասյանի անմիջական որոշում-համաձայնությամբ դարձել վարչապետ։
Այս հոդվածում բարեգործը հայտնում է, թե ինչ բարեգործություններ է արել։ ԼՂՀ ներքին գործերի նախարարությանը՝ 7 հազար ԱՄՆ-ի դոլար, Շուշի քաղաքի չքավոր ընտանիքներին՝ 40 հազար դոլար, Վանք գյուղի զոհված ընտանիքներին՝ 42 հազար դոլար, Ամենափրկիչ Շուշվա եկեղեցու զանգակատան վերանորոգման համար՝ 15 հազար դոլար, քաղաքաշինության նախարարությանը՝ 12 հազար դոլար, ԼՂՀ պաշտպանության նախարարությանը՝ 48 հազար դոլար, մեկ «Նիվա» մակնիշի ավտոմեքենա՝ Գանձասարի վանքին և այլն։ 

Մինչ օրս Արցախի շատ պաշտոնյաներ Լ. Հայրապետյանին պարտք են հսկայական գումարներ, և այդ պարտքը մարելու ցանկություն չունեն։ Բարեգործին վիրավորելն ուղղակի տմարդություն է։ Մեր միջավայրում դեռ կան մարդիկ, ովքեր առանց խղճի խայթ զգալու պատրաստ են վիրավորելու, ստելու, զրպարտելու նույնիսկ ամենաազնիվ մարդուն։ Նրանց համար գոյություն չունի մարդկային ոչ մի սրբություն։
Ցինիզմի թույնով վարակված այդ մարդուկները պատրաստ են ստել, կեղծել, քծնել, միայն թե՝ հասնեն իրենց նպատակին։ Այսօր ինքնասիրություն ու արժանապատվության զգացում ունեցող մարդու համար ամենաթանկը պատիվն է։ Արժանապատվություն ունեցող ցանկացած մարդ լավ գիտե, թե ինչ են զգում, երբ խաղում են իր պատվի ու անբասիր անվան հետ։ Երախտամոռությունը մարդկային ամենավատ գծերից է։ Իշխանական հիերարխիայում իր տեղը չգտած ղեկավարն առաջին հերթին վնասում է իրեն, երկրորդ հերթին՝ իր ղեկավարած մարդկանց։

Յուրաքանչյուր պետության առաջընթացը, պայմանավորվում է բանիմաց, որակյալ կադրերի գործունեությամբ։ Նախորդ ղեկավարության մեծագույն սխալներից մեկը կադրերի ընտրության անմտածված քաղաքականությունն էր, որի պատճառով որակյալ շատ կադր հեռացան։ Չպետք է ներողամիտ լինել անցյալի և ներկայի սխալների հանդեպ։ Չուղղված սխալները նոր սխալներ են ծնում։ 
Այս ամենի մասին ես գրում եմ, ոչ թե նրա համար, որ այսօր այդ մարդիկ այստեղ չեն, այլ նրա համար, որպեսզի ժողովուրդը հասկանա, թե որքան վտանգավոր է անցյալի և ներկայի սխալների հանդեպ ներողամիտ վերաբերմունքը։ 

Լ. Հայրապետյանը հոդվածներում ակնարկել է այն պատճառները, որի համար Ղուկասյանն իրեն զրպարտել է։ Այն է՝ հրաժարվել է մտնել նախկին նախագահի ստեղծած կոռումպացված կառույցը, իշխանություններին է վերադարձրել կառավարական մեդալը՝ հրաժարվելով այն ընդունել Ղուկասյանի ձեռքից, հրապարակայնորեն ԼՂՀ-ի կառավարության հակակառավարական կուրսն է քննադատել, կուրս, որը հանգեցրել է Արցախի բնակչության աղքատացմանը, բարոյալքմանը և չդադարող արտագաղթին, Հայրապետյանը հրաժարվել է մասնակցել ԼՂՀ նախկին նախագահական «ընտրությունների» արդյունքների կեղծմանը, հօգուտ Ղուկասյանի... 

Այսօր էլ մեծ բարերարը նեղացած է Արցախից, որի պատճառը Գանձասարի շրջապարսպի վերանորոգման նրա ծրագրի դեմ սկսված անհիմն ու թունոտ կամպանիան էր։ Մինչդեռ այդ պարիսպը օրեցօր քանդվում-ավերվում էր, ու ոչ ոք այդ ժամանակ չէր «նկատում», որ այն «պատմաճարտարապետական արժեք ունի»։ 
Տարածված լուրերի համաձայն, ինչ-որ ընկերություններ նպատակ ունեին իրենք մասնակցեին շրջապարսպի վերանորոգման աշխատանքներին։ Դրանից զրկվելով, աղմուկ են բարձրացրել, որին անմիջապես արձագանքել են երևանյան «շահագրգիռ» շատ անձինք ու նրանց ծառայող լրատվամիջոցները... 

ԱՆԱՀԻՏ ՀՈՎԵՆՑ

Որոնում

Օրացույց

«  Մարտ 2012  »
ԵրկԵրեքՉորՀինգՈրբՇբթԿիր
   1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031

Արխիվ