Ինչպես ասում էր Օստապ Բենդերը, երեկոն դադարում է ձանձրալի լինել: Մերձդնեստրը նույնպես մտադիր է դիմել Ռուսաստանին միանալու համար: Պետք է սպասել նաեւ Հարավային Օսիայի դիմումին՝ Ռուսաստանի կազմում Հյուսիսային Օսիային միանալու համար:

Աբխազիան գերադասում է անկախ կարգավիճակը: Եւ առաջանում է բնական հարցը Ղարաբաղի մասին: ԼՂՀ ԱԳՆ-ն արդեն հայտարարել է, որ Ղրիմի հանրաքվեն համարում է ժողովրդի կամարտահայտության դրսեւորում: Դա մի կողմից համապատասխանում է Ղարաբաղի դիրքորոշմանը, որը փաստացի դարձել է ինքնորոշման իրավունքի նախադեպ: Մյուս կողմից, այնպիսի զգացողություն է, որ պատրաստվում է քաղաքական ինչ որ պլացդարմ Ռուսաստանին կամ Հայաստանին Ղարաբաղի միանալու «խնդրանքի» համար:

Սակայն Ղարաբաղի իրավիճակն իսկապես տարբերվում է մյուս հետխորհրդային հակամարտություններից: Ղրիմի, Աբխազիայի, Հարավային Օսիայի, Մերձդնեստրի դեպքում գործ ունենք այն երկրների նախկին մասերի հետ, որոնք հայտարարել են Եվրոպական կուրսի մասին: Այսինքն, Ռուսաստանը փորձում է պահպանել Մոլդովայի, Ուկրաինայի եւ Վրաստանի թեկուզ մի մասը:

Հայաստանը հայտարարել է մաքսային միությանն անդամակցելու մասին: Եւ Ռուսաստանն էլ կարող է Ղարաբաղը ճանաչել կամ «ընդունել» միայն այն դեպքում, եթե Հայաստանն առաջ քաշի պայման, որ առանց Ղարաբաղի ոչ մի տեղ չի գնա:

Արդյոք Հայաստանը նման պայման է առաջ քաշել: Եթե ոչ, Ռուսաստանը որեւէ պատճառ չունի հիշել Ղարաբաղը եւ վեճի բռնվել Թուրքիայի ու Ադրբեջանի հետ: Ռուսաստանը Հայաստանի ու Ղարաբաղի սահմանին կտեղակայի մաքսակետեր եւ կպահպանի ստատուս քվոն, ինչը լիովին կբավարարի Ադրբեջանին: Սակայն այդ դեպքում Ղարաբաղը կհայտնվի ոչ միայն մեկուսացման, այլեւ լիակատար շրջափակման մեջ, արդեն «մաքսային Հայաստանի» կողմից:

Անկեղծության պահը մոտենում է՝ նախկին ԽՍՀՄ եվրոպական մասի գրեթե բոլոր երկրները, Ռուսաստանին զիջելով իրենց մի մասը, անցնում են եվրոպական տարածություն: Մոլդովայի հետ գործում է առանց վիզայի ռեժիմ, նույնը կարվի Վրաստանի հետ, իսկ Ուկրաինային պատրաստվում են ընդունել Եվրամիություն:

Մնում է Հայաստանը, որը պատրաստ է գնալ Ռուսաստանի հետեւից: Ըստ տրամաբանության, Արեւմուտքն այդ դեպքում պետք է ճանաչի Ղարաբաղը, եւ դա լիովին հնարավոր է: Առավել եւս, որ աշխարհքաղաքական իմաստով Ղարաբաղը զգալիորեն ավելի կարեւոր ու անկախ սուբյեկտ է, քան Հայաստանը:

Lragir.am