Տարիներ առաջ, երբ Օկուջավային հարցրեցին՝ ի՞նչ կարծիքի եք մեր իշխանությունների մասին, ասաց. քանի դեռ մենք ինքներս մեզ չխոստովանենք, որ հետամնաց հասարակություն ենք, չենք կարող շտկվել։ Ես քաղաքականությամբ չեմ զբաղվում, միայն երբեմն իմ տեսակետն եմ հայտնում որպես քաղաքացի, որոշ տգետներ ասում են՝ ինչո՞ւ է նա քաղաքականությամբ զբաղվում, քաղաքականությամբ զբաղվում են քաղաքական գործիչները... Հա, ինչի՞ց էի խոսում, Բուլատ Օկուջավայից, ասաց, որ մեր կառավարությունը էդ տգետ հասարակության մասն է կազմում, ի՞նչ էիք ուզում, հո հրեշտակներ չէին լինելու։
Եթե ես իմանայի ելքը որն է… ես չգիտեմ։ Ինչո՞ւ են բոլորը միայն երեք հոգու մասին խոսում որպես ապագա նախագահ, ի՞նչ է, նրանք մեզ թուղթ ու գի՞ր են արել։ Չկա՞ արդյոք մի նոր, երիտասարդ առաջնորդ, նոր ուղեղ չկա՞, նոր տեսակի ուղեղ, որ գա ու էս երկիրը կառավարի։ Էն հները սովետական մատորով աշխատող մերսեդեսներ են, ոնց որ վոլգայի մատորը դնես մերսեդեսի մեջ ու քշես, դրանով դարձավ մերսեդե՞ս։ Նոր լիդերն իսկապես պետք է սկսի սպիտակ էջից, ոչ թե ասի, որ պետք է սկսել սպիտակ էջից...
Խնամուս տունն էդ դեպուտատների գարաժների մոտ ա։ Մի օր ոնց որ սև ագռավների մի խումբ՝ էդ յաշիկ-մերսեդեսներով ու սև ջիպերով եկան, ասեցի՝ էս ինչ ա եղել, որ հավաքվել են իրար գլխի, ասեցին՝ սա մեր դեպուտատներն են։ Բոլորը սև, մեծ ու քառակուսի ջիպերով։ Ջիպը դաչայի մեքենա է, քաղաքում հնարավորինս փոքր, կոմպակտ մեքենաներ են օգտագործում, որ իրար չխանգարեն։ Այստեղից էլ է գալիս մեր ժողովրդի տգիտությունը։ Նախ պետք է մաքրել խորհրդարանը, խլորոֆոս պետք է փչել։
Ընտրեք ինձ նախագահ, ի՞նչ է, ես մյուս երեքից պակա՞ս ապաշնորհ եմ։ Ես նրանցից պակաս չեմ, նույնիսկ ավելի վատն եմ, քան նրանք։ Սա կոչվում ա այկիդո։ Ինձ ընտրեք, լիքը խոստումներ կտամ և բնականաբար չեմ կատարի, նրանց պես։ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն ասում ա՝ թույլ տվեք իմ սխալները շտկեմ, Սերժ Սարգսյանն ասում ա՝ սկսենք սպիտակ էջից, բայց դեռ չեմ տեսում...
Իսկ ամենասարսափելին մեր լրատվությունն է, երբ ասենք Նիկարագուայում հեղափոխություն է լինում, անպայման ասում են։ Բայց որ մի մեծավորի լակոտ իրեն անշնորհք է պահում, լռում են, բայց մի թաշկինակի չափ երկիր ենք, չէ՞։
Այսքան կախյալ շատ քիչ ենք եղել։ Մեծ ձուկը միշտ ուտում է փոքր ձկանը։ Մենք կախյալ ենք մեծ տերությունների հետախուզությունից։ Ես շատ բաներում չեմ կարող մեղադրել մեր կառավարությանը, որովհետև դրսի ճնշումներ կան, բայց շատ դեպքերում կարող են էնպես անել, որ ժողովուրդը լավ ապրի ու չեն անում։ Ես դրանում եմ նրանց մեղադրում, ոչ թե նրանում, որ ռուսները չթողեցին մինչև Բաքու հասնել։ Քո հնարավորությունները գոնե օգտագործեիր, որ ժողովուրդը սովից չմեռներ։ Ջրի վրա էնպիսի գին են դրել, որ հողերը փչանում են։ Գյուղացին թող գոնե երկու տարի հարկ չմուծի, բերք ստանա, նոր պահանջի։ Արդեն ուշ է ինչ-որ բան անելը։ Էս երեք կառավարություններն ազգի հերն էնպես են անիծել։ Քաղաքային իսկական ինտելիգենցիան թողեց-հեռացավ, հիմնականում մեր նախարարների անբարո պահվածքից...
Ejournal
Տպագրվում են կրճատումներով
