Գլխավոր » ՍԱՌԸ ՊԱՏԵՐԱԶՄ՝ ՆԱԵՎ ՏԵՂԵԿԱՏՎԱԿԱՆ ԴԱՇՏՈՒՄ
ՍԱՌԸ ՊԱՏԵՐԱԶՄ՝ ՆԱԵՎ ՏԵՂԵԿԱՏՎԱԿԱՆ ԴԱՇՏՈՒՄ
21:34
Ցանկացած լրատվամիջոցի և լրագրողի հիմնական խնդիրը ստացած, ձեռք բերած տեղեկատվությունը հնարավորինս շուտ ընթերցողին, հեռուստադիտողին կամ, ինչպես այսօր ասում են, սպառողին հասցնելն է։ Այս հարցում հայ լրագրողները թերևս չեն զիջում այլազգի իրենց գործընկերներին։ Այս խնդրում միանշանակ պարտաճանաչ են, քաղաքականություն խաղալ չեն սիրում՝ ձեռքբերած յուրաքանչյուր լրատվություն անմիջապես սփռվում է։

Ցանկանում են, թե չեն ցանկանում, հայ լրագրողները հակամարտող երկրներում աշխատող շատ լրագրողների պես մասնակցում են մի պատերազմի, որ կոչվում է տեղեկատվական։ Սա ևս քաղաքականության պես մի բան է, որտեղ լրագրողն այլընտրանք չունի։ Հիշում եք, չէ՞, հայտնի արտահայտությունը, որ մոտավորապես այսպես է՝ եթե դու քաղաքականությամբ չզբաղվես անգամ, միևնույն է, քաղաքականությունը զբաղվելու է քեզանով։ Այդպես էլ այս տեղեկատվական պատերազմն է, որից գրեթե հնարավոր չէ խուսափել։

Ճիշտն ասած, երբեմն մտածում եմ, թե բախտներս բերել է, որ մեր հակառակորդը թուրք-ադրբեջանցիներն են։ Չնայած, միաժամանակ մեր ամենամեծ ողբերգությունն այն է, որ աշխարհի հարյուրավոր ազգ ու ցեղերից սրանք են մեզ բաժին ընկել։ Բախտներս բերել է՝ մակարդակի առումով։ Որովհետև այնքան թույլ ու հիմար են, որ, կարծես, այնքան էլ դժվար չէ սրանց հաղթել։ Սրանց հետ գործ ունենալը նաև դժբախտություն է մեզ համար՝ դարձյալ մակարդակի առումով։ Երբեմն մենք էլ չենք նկատում, թե ինչպես ենք իջնում, հավասարվում նրանց մակարդակին։ Բայց սա մեր ամենամեծ դժբախտությունը չէ։ Ցավն այն է, որ թե՛ դիվանագիտական, թե՛ տեղեկատվական պատերազմներում հաղթողը նրանք են։

Հստակ չեմ հիշում, թե ղարաբաղյան շարժումից առաջ Ադրբեջանում տառաճանաչությունը քանի տոկոս էր կազմում, ձեռքիս այդ տվյալները չունեմ։ Սակայն չեմ կարող չնկատել, որ ադրբեջանա-ղարաբաղյան պատերազմից հետո սրանց մոտ լրագրությունը յուրօրինակ «բում» է ապրում։ Աջ ու ձախ գրում են, ու հիմնական թեման էլ Ղարաբաղն է։ Այս «Գարաբաղն» ուղղակի խելագարության աստիճանի մթագնել է նրանց ուղեղները։ Մի պահ պատկերացրեք, թե ինչ կլիներ, եթե Ղարաբաղն իրոք նրանցը լիներ։ Զսպաշապիկն անգամ նրանց չէր օգնի։

Մարդիկ, որ նոր-նոր են սովորել իրենց նորաստեղծ այբուբենը, մոլեռանդորեն փորփրում են ձեռքներն ընկած ամեն ինչ, գիրք թե ինտերնետ, պահածոյատուփ թե գետնին ընկած քարի մի կտոր ու մեջները «Ղարաբաղ» որոնում... Եվ գտնում են։ Մեկ էլ տեսար՝ նրանց լրատվամիջոցները «ջիհադ» հայտարարեցին աշխարհի ինչ-որ կազմակերպության կամ ընկերության, ինչ է թե՝ նրանց կայքում Ղարաբաղը ներառել են Հայաստանի կազմում։

Վերջերս ադրբեջանցիները հանկարծ նկատել են, որ ամերիկյան ինտերնետ-հեռախոսակապի Magic Jack ընկերությունը, որը հնարավորություն է տալիս ինտերնետի միջոցով շփվելու աշխարհի բոլոր երկրների հետ, Հայաստանն ու Լեռնային Ղարաբաղը ներկայացրել է նույն բաժնում: Եվ ինչպիսի՜ փոթորիկ ազերական ԶԼՄ-ներում։ Դրանից առաջ էլ մեր հարևաններին կատաղեցրել էր Google-ը, որ իր Google Voice ծառայության մեջ Լեռնային Ղարաբաղը ներկայացրել էր որպես Հայաստանի մաս:

Փորձեցի ստուգել, թե ինչով է ավարտվել Ադրբեջանի պատերազմն այդ ընկերությունների դեմ։ Google Voice-ը դեռ տեղի չէր տվել, «Հայաստան-Ղարաբաղը» անփոփոխ էր մնացել, իսկ ահա Magic Jack-ը «Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը» հանել էր Հայաստանի բաժնից և մտցրել սուվերեն Ադրբեջանի բաժնի մեջ, անվանումը թողնելով անփոփոխ՝ NAGORNO-KARABAKH REPUBLIC...

Կասկած չունեմ, որ վաղը կամ մյուս օրը Google Voice-ը ևս տեղի է տալու ազերիների գրոհներին։ Ի դեպ, ասեմ, որ Googl-ի blogspot.com-ում բլոգներ ունեցող արցախցիները բլոգ այցելողների բաժինը ստուգելիս վերջերս նկատել են, որ Արցախից բլոգ մտնողները նշված են «Ադրբեջան» պետության կազմում։ Ինչպես հանրահայտ Google Earth-ում (Երկիր մոլորակ) արդեն ազերական անուններով է կնքված Արցախի բնակավայրերի մեծ մասը...

Վերջերս Facebook-ում նոր նախաձեռնություն է ստեղծվել՝ ի պաշտպանություն Google Earth-ում Արցախի մայրաքաղաքի ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ անվանման։

Արդեն նկատել եմ, որ Արցախի «պատկանելության» հետ կապված այս յուրօրինակ պատերազմում հակառակորդին որոշ աջակցություն են ցույց տալիս նաև հայկական լրատվամիջոցները։ Բավական է ինչ-որ մի կայքում կամ թեկուզ ոչ էական մի փաստաթղթում նկատենք, որ Արցախը ներառած է Հայաստանի կազմում կամ որպես անկախ պետություն, անմիջապես լույս աշխարհ ենք հանում դա, կարծես ազերիներին «քսի տալու» համար, իսկ սրանք պաշտոնական ու ոչ պաշտոնական իրենց խողովակներով մի քանի օր հետո «շտկում են սխալը»։ Սա նկատի ունեմ, երբ վերևում ակնարկել եմ, որ հայերս պարտաճանաչ կատարում ենք մեր մասնագիտական պարտքը, քաղաքականություն խաղալ չենք սիրում՝ ձեռքբերած յուրաքանչյուր լրատվություն անմիջապես տարածում ենք... Չնայած դրանից ավելի շատ սնապարծության հոտ է գալիս՝ տեսե՛ք, այսինչ ընկերությունը «ճանաչել է Ղարաբաղի անկախությունը»...

ՎԱՐԴԳԵՍ ՕՎՅԱՆ

Որոնում

Օրացույց

«  Հոկտեմբեր 2011  »
ԵրկԵրեքՉորՀինգՈրբՇբթԿիր
     12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31

Արխիվ