Գլխավոր » ՇԱՐՄԱՂԻ ՀԶՈՐ «ՏԱՆԻՔԸ»
ՇԱՐՄԱՂԻ ՀԶՈՐ «ՏԱՆԻՔԸ»
23:54
Ի պատասխան մեր թերթի նախորդ համարում տպագրված «Մենք զրկվել ենք ապրելու և գոյատևելու իրավունքից» նամակ-հոդվածի, բազմաթիվ արձագանքներ ենք ստացել թե՛ ուժածների ընկեր-բարեկամներից, թե՛ այլ քաղաքա-ցիներից, ովքեր չեն կարողացել անտարբեր մնալ կատարվածի հանդեպ։ Նամակներից շատերն աչքի են ընկնում ավելորդ զգացմունքայնությամբ... Մենք զետեղել ենք այն նամակները և նամակների այն հատվածները, որտեղ, համենայն դեպս, պահպանվել են էթիկայի նորմերը՝ հուսով, որ ԼՂՀ գործող օրենքի սահմաններում վերջապես արդար լուծում կստանա այս չարչրկված խնդիրը...


Հարգելի «Նոր էջ», կարդացի Շարմաղ Գրիգորյանի մասին պատմող հոդվածը: Նրա «կոմբինացիաներից» տուժել են բազմաթիվ քաղաքացիներ: Ես՝ նույնպես: Այդ ամբողջ պատմության մեջ ամենահետաքրքիրն ու զավեշտալին այն է, որ երեք հանցագործներն էլ՝ (բանկի կառավարիչ Սևիլը, գանձապահ Վալյան և հաշվապահ Շարմաղը) գտնվում են ազատության մեջ և շարունակում են վայելել յուրացված փողերը:
Անհասկանալի է: Երբ մարդ երկու հավ է գողանում, բռնում, անմիջապես դատում-կալանում են: Այդ ի՞նչ հզոր «տանիք» ունեն այս երեքը, որ մնում են անպատիժ: Ի՞նչ է, այսպե՞ս ենք օրինական պետություն կառուցում, այսպե՞ս ենք պահում կարգն ու պահպանում օրինականությունը:

Մեզ՝ տուժածներիս անընդհատ խաբում են, որ իբր երկրի նախագահը հանձնարարել է արագ վերջացնել այդ գործը և տուժածներին վերադարձնել գումարը: Սակայն արդեն երեք տարի է սայլը տեղից չի շարժվում: Լուրեր են պտտվում, որ մեր նորօրյա «մաշեննիկների» թիկունքում այնպիսի ազդեցիկ ուժեր են կանգնած, որ քամին էլ նրանց կողքով չի անցնի: Այդ ի՞նչ ուժեր են, արդյոք ովքե՞ր են…
Զարմանում եմ, կարելի՞ է այսպես օրը ցերեկով արհամարհել օրենքը և տասնյակ մարդկանց արժանապատվությունը: Ե՞րբ են հանցագործները կանգնելու դատարանի առաջ, ե՞րբ են գործելու օրենքի լծակները: Ինչքա՞ն ենք մնալու խաբվածի կարգավիճակում: Մենք պահանջում ենք պատասխան, սակայն պատասխանողները լռում են: Ինչո՞ւ… Ինչի՞ են դրդում մեզ:

ԱՐՄԵՆ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
 



Փոքր աղջնակ էի երբ հայրս զոհվեց արցախյան ազատամարտում: Այդ ժամանակ 10 տարեկան էի: Սգում էինք ծանր կորուստը, ընտանիքիս մյուս անդամների նման ես էլ էի ցնցված: «Նոր էջ»-ի հոկտեմբերի 14-ի համարում կարդալով «Մենք զրկվել ենք ապրելու և գոյատևելու իրավունքից» նյութը, նույնպիսի վիճակի մեջ ընկա. մարմնովս սարսուռ անցավ: Ինչպե՞ս և ինչո՞ւ է առանց խղճի խայթ զգալու, մի կողմ նետած պատիվն ու գութը, հայ կինն իր հանցակից դրամաշորթ ընկերների հետ միասին զոհվածի եղբորից, տատիկից և ազնիվ վաստակով փող ձեռք բերած մյուս մարդկանցից վերցրել բավականին խոշոր գումարներ ու ետ չի վերադարձրել: Չէ՞ որ այդ գումարները օդի պես անհրաժեշտ են նրանց: Մեր պայմաններում (աղքատություն, գործազրկություն, մուրացկանություն, բլոկադա, տարածաշրջանային բարդ իրավիճակ և այլն), երբ մարդկանց միջին աշխատավարձն ընդամենը  35 հազար դրամ է, արդյո՞ք բարոյական է նման ստոր մեթոդներով ձեռք բերել այդպիսի գումարներ:

Հայն իրավունք չունի խաբելու: Մենք պետք է մշտապես օգնենք միմյանց, իրար նեցուկ լինենք: Փոքր ժողովուրդ լինելով հանդերձ, ունենք պատմականորեն առաջացած մեծ խնդիրներ: Դրանք լուծելու համար պետք է իրար նկատմամբ ուշադիր և հոգատար լինենք: Շարմաղներն իրավունք չունեն լինելու մեր շարքերում, նրանց նմաններին պետք է մեկուսացնել հասարակությունից՝ որպես վտանգավոր տարրեր...

Գործող օրենքը պետք է խստորեն պատժի բոլոր օրինազանցներին, ովքեր էլ լինեն նրանք: Իրավապահ մարմինները չպետք է թույլ տան, որ նրանք այդպես զավթեն, յուրացնեն, ուրիշների աշխատանքի արդյունքը: Արժանի պատիժներ չստանալու դեպքում տիկին Շարմաղն ու նրա թիմակիցներն անպատժելիությունից ոգևորված, ավելի մեծ չարագործություններ են կատարելու։ Ազատամարտում բազմահազար զոհեր, վիրավորներ տված մեր երկիրը պետք է կարողանա պատշաճ ձևով կառուցել իր ներքին կյանքը: Առաջին տեղում պետք է լինեն կարգն ու կանոնը, օրինականությունը: Արդարությունն էլ ամենուր պետք է լինի իր տարերքի մեջ:

ԱՆՆԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆ




Ես չեմ սիրում երկար խոսել: Կարճ եմ կապում: Շարմաղի ու նրա ընկերների տեղը բանտն է: Նմաններն արժանի են ցմահ բանտարկության, որպեսզի ուրիշների համար վատ օրինակ չծառայեն: Ինձ մի հարց է անհասկանալի. երբ օրը ցերեկով խաբելով մարդկանց, գողերն իրենց սև գործն էին կատարում, որտե՞ղ էին մեր իրավապահ մարմինների աշխատակիցները, հատկապես բարձր աստիճան ունեցողները, որոնցից յուրաքանչյուրը պետությունից ստանում է 100-200 և ավելի հազարների հասնող աշխատավարձ: Նրանք ինչո՞ւ ժամանակին չեն կանխում այդպիսի ավազակների գործողությունները: Բանից պարզվում է, որ ԼՂՀ ազնիվ, օրինապահ քաղաքացիներն իրենց արդարացի պայքարում մնացել են մենակ ու անպաշտպան հանցագործ ոհմակի առաջ:

ԱՐՄԱՆ ԳԱԼՍՏՅԱՆ




Հարգելի խմբագիր, Ձեր թերթի մշտական ընթերցողներից եմ: Կարդացի «բանկիր» Շարմաղի և նրա հանցագործ զինակիցներին մասին մի խումբ մարդկանց նամակը: Ահա թե ինչ կարող եմ ասել: Հայրենակիցների, հայ մարդկանց աշխատածն ու վաստակը խլածներին, գողերին կարելի է տալ միայն մի անուն՝ անխիղճ մարդուկներ: Նրանց նմաններն իրավունք չունեն ունենալու հայկական անձնագրեր: Նման մարդկանց մեղքով շատերը բռնել են օտար երկրների ճանապարհը, մենք դարձել ենք մի բուռ ժողովուրդ: Ես, որ նույնպես տարբեր մարդկանց կողմից խաբվել եմ, աչքի առաջ ունենալով այդ «բանկիրներից» տուժած մարդկանց ճակատագիրը, ոչ մի իրավասու մարմնի չեմ դիմել, որովհետև գտնում եմ, որ դա կլինի անարդյունք:

Ս. ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
Երրորդ կարգի հաշմանդամ 



Կարդալով «Նոր էջում» Շարմաղ Գրիգորյանի և BTը մասնաճյուղի աշխատողների կողմից կատարված չարագործության մասին, անչափ հուզվեցի: Ո՞վ պետք է փրկի, պաշտպանի Բաբայանների բեկորների վերածված, ճյուղակտոր եղած ընտանիքի, Աշխեն տատիկի, նաև մյուս տուժածների, խաբվածների պատիվն ու շահերը: Շարմաղն ու նրա ընկերները պետք է կրեն իրենց արժանի պատիժը: Շարմաղի «բրիգադայի» անդամները պետք է ուշքի գան և թալանած փողերն իսկույն վերադարձնեն օրինավոր տերերին: Դրանից հետո միայն նրանք պետք է ազնիվ աշխատանքով քավեն իրենց մեղքերը:
Շորթած փողերը միշտ էլ ցավ ու տառապանք, կորուստներ են բերել նորաթուխ «տերերին»:

ԻՆԳԱ ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ




Ձեր թերթում կարդալով փող շորթող խարդախների մասին, որոշեցի գրել Ձեզ: Շարմաղ անունով այդ կինը 2000 ԱՄՆ դոլար է շորթել հարևանիս՝ Ասյա Փաշայի Գրիգորյանից, իսկ նրա զինակիցը, այդ բանկի մասնաճյուղի գանձապահ Վալյան Ստեփանակերտ քաղաքի բնակիչ Սամվել Մեհրաբյանից կորզել էր 16 միլիոն ՀՀ դրամ: Շարմաղի ջոկատի անդամները որոշել էին օգտվել ամենաթողությունից և, զգալով իրենց անպատիժ ու նաև ունենալով «տանիք», ամուր թիկունք, կատարել են սոսկալի հանցագործություն: 
Դրամաշորթները պետք է խաբվածներին վերադարձնեն նրանցից խլված դրամագումարները, կանգնեն դատարանի առաջ և ստանան իրենց արժանի պատիժը: Միաժամանակ հասարակության կողմից նրանք պետք է ենթարկվեն պարսավանքի: Բոլոր վնասարարները պետք է լավ իմանան, որ իրենք ապագա չունեն և վաղ թե ուշ կանգնելու են դատարանի առաջ: 

Բ. ԼԱԼԱՅԱՆ
 



Օրենքին պետք է ենթարկվեն բոլորը: Օրինազանցները պետք է պատասխան տան իրենց կատարածի համար: Հեռուստատեսությամբ տեսնում ենք, թե տարբեր երկրներում ինչպես են հանցագործություն կատարած մարդիկ հայտնվում ճաղերի հետևում, բանտ նետվում: Իսրայելի նախկին նախագահն անցյալում կատարած չարագործության համար ստացավ արժանի պառտիժ՝ 7 տարվա ազատազրկում:
Շարմաղի և նրա ընկերների կատարածը քրեական հանցագործություն է: Նրանք պետք է նստեն մեղադրյալի աթոռին և պատասխան տան կատարած չարագործությունների համար: Նմանների հանդեպ ժողովուրդը չպետք է լինի հանդուրժողական, որովհետև, օգտվելով մարդկանց բարությունից, պարզամտությունից, հավատից, նրանց տները քանդել են, նվաստացրել:
Ագահ և ուրիշների հաշվին հարստացողներն իրավունք չունեն ման գալու հայրենի սուրբ հողի վրա, որովհետև նրանց կատարած ստորությունն ավելի վատն է ու ցավալի, քան թշնամու կատարած վայրագությունները: Նմաններն իրավունք չունեն այդպես հեշտ ու հանգիստ ուրիշից գողացածը, կերածը մարսելու:

Ն. ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Որոնում

Օրացույց

«  Դեկտեմբեր 2011  »
ԵրկԵրեքՉորՀինգՈրբՇբթԿիր
   1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031

Արխիվ