Քաղաքական պամֆլետ
Ինչո՞վ եք զատվում նույն ութսունութից, Ինսունչորսից ինչո՞վ եք զատվում. Երբ ազգը նույնիսկ զրկված էր լույսից - Ատոմակայան ունեցող երկրում։ Եվ ի՞նչ է փոխվել այս քառորդ դարում, (Իսկ թե փոխվել է, լոկ դեպի վատը). Արտերկիր՝ հոսքը դեռ չի դադարում - Երկիրը համակ արցունքի պատ է... Այս քառորդ դարի ղեկանիվը ծուռ, Մի թայֆաբազից անցնում է մյուսին. ԱԺ-ն դարձել է դիվանբաշու դուռ - Որտեղ չի զատվում պոռնիկը կույսից։ Եղած-չեղածը սեփականելով, Քար չթողեցիք, որ մնար քարին. Սրբությունները ոտնահարելով, Բռնաբարեցիք ազնիվն ու բարին։ Բա՛վ է, պարոնա՛յք, արյունը ջուր չէ, Ուր ոսկե ձկան ցանցեր եք հյուսել. Մա՛րդ դարձեք մի քիչ, քանի դեռ ուշ չէ - Դանակը վաղուց ոսկրին է հասել։ Ձայնին անսացեք բանականության, Տմարդ մի դարձեք ու վայրի խոզեր Աթոռակռվում ձեր քաղաքական՝ Հարգի դարձրած կճղակ ու պոզեր - Որ մեծ-մեծ բրդում ազգի շահերից, Հայոց աշխարհը դրել եք գրավ. Թե՞ չհոգնեցիք ճղճիմ դավերից - Դարձած աթոռի ու շահի ծարավ... Որ այդպես ելած շալակը ազգի, Այն դարձրել եք ճարպակախ դմակ. «Լավ տղերքի» պես նույն լևոնների՝ Ձեռքներդ առած մի-մի սուր դանակ։ Ու կտրտելով պատառ առ պատառ, Մարսում եք, ինչ կա և նույնիսկ... չկան. Ճարպոտ բերանով անամոթաբար, Ընտրություններ եք խաղում հերթական... Ներսում եղածը կարծես թե քիչ էր, Դուրսպրծուկներ կան նաև արտերկրում. Որտեղից նույնպես լսվում են ճիչեր. «Առանց մեզ ո՞նց եք երկիրը լափում»... Ինչ-որ մի Արմեն, կամ՝ Վանի՛կ, Պողո՛ս... Սրանք էլ իրենց բաժինն են տենչում. Գուցեև դառնան մի-մի Պիղատոս - Ովքեր հայի մեջ հային են խաչում... Ի՞նչ օրի հասանք... Այս ո՞ւր ենք գնում... Հայը դարձել է հային թշնամի. Կուշտը քաղցածին շատ մանր է բրդում, Երբ բանն է հասնում աթոռաժամի... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Եղած-չեղածը արդեն վաճառել, Բաժնետերեր եք դուք ամենայնի. Չարորակ խոցը ամենուր աճել - Այսօր դարձել է վերք Հայաստանի...
ԿԱՐԵՆ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ ՀՀ և ՌԴ լրագրողների միության անդամ
| 
