Աշխատանքի ընդունվելու համար երիտասարդ տղան դիմում է ձեռնարկության կադրերի բաժին։
- Մեզ մոտ ընդունում ենք միայն կանանց։
- Ես տեղեկանք կներկայացնեմ։

* * *
- Ինչո՞ւ ես ոտքդ դրել դրամապանակիդ վրա։
- Ներիր, կարծեցի քոնն է։

* * *
- Ներողություն, դուք իջնելո՞ւ եք հաջորդ կանգառում։
- Ոչ։
- Իսկ որտե՞ղ եք իջնելու։

* * *
- Ուսուցչուհին դարձյալ բողոքում է քեզնից,- ասաց մայրը։
- Ինձնի՞ց, ես այսօր նույնիսկ դպրոց չեմ գնացել։

* * *
- Չգիտեմ ինչ գնեմ կնոջս տարեդարձի առթիվ։
- Հարցրու իրեն։
- Օ¯, ի՞նչ եք ասում, ես այդքան փող չունեմ։

* * *
- Ամենից շատ ինչի՞ց եք գանգատվում,- հարցնում է բժիշկը։
- Ընդհանրապես՝ երեխաներից, բայց այս անգամ եկել եմ ռևմատիզմի համար։

* * *
- Ինչպե՞ս է ձեր տղան։ Արդեն սովորե՞լ է խոսել։
- Այո՛, հիմա մենք նրան սովորեցնում ենք լռել։

* * *
- Ի՞նչ կարծիքի եք Վիկտոր Հյուգոյի մասին։
- Հըմ... Վիկտոր... ի՞նչ...
- Մի՞թե չեք ճանաչում Վիկտոր Հյուգոյին, «Փարիզի աստվածամոր տաճարի» հեղինակին։
- Դե, ինչպե՞ս չեմ ճանաչում, լավ ճարտարապետ է։

* * *
- Ինձ շտապ հարկավոր է 1000 դոլար։ Այդ պատճառով նույնիսկ չեմ կարողանում քնել։
- Մի՛ տխրիր, ես քեզ կօգնեմ։
- Իսկապե՞ս, ինձ 1000 դոլար կտա՞ս։
- Ոչ... ես քեզ ուժեղ քնաբեր դեղ կտամ...

* * *
- Ինչո՞ւ են վիրաբույժները դիմակ կրում։
- Վիրահատությունը կարող է անհաջող անցնել, իսկ վիրաբույժը չի ցանկանա, որ իրեն ճանաչեն։

ՄԻՔԱՅԵԼ ԲԱԼՅԱՆ
Թոշակառու ուսուցիչ