Ձիուն դատեցին, կապեցին գոմում,
Որ էշը հանգիստ արածի հովտում:

* * *
Հիմա նա պետ է մի մեծ հիմնարկի
Ու էլ չի ժպտում կնոջն անհարկի:

* * *
Փտած վարունգը նեղացած է խիստ,
Որ ձմերուկին գովերգում են միշտ:

* * *
Ասում են՝ երեկ պարոն Հանեսը
Զրկվել է տաքուկ, փափուկ աթոռից
Ու մի ժամ չանցած՝ հոգին ավանդել
Պստիկ ուղեղի շատ մեծ ցնցումից:

* * *
Նա շատ է սիրում օղի ու գինի,
Հենց այդ «սիրուց» էլ ընկավ անկողին:

* * *
Այն տարիներին տաքուկ անկյունում
Վախից դողում էր նապաստակի պես,
Հիմա ասում է՝ թուրքին Լաչինից
Ե՛ս եմ քշել, ե՜ս...

* * *
Աներես ճանճը նստել էր թախտին
Ու գոհ ժպտում էր, փառք տալիս բախտին:

* * *
Բարձրացրել են թոշակը նորից,
Տարբերությունը՝ չորս կիլո բրինձ:

ՄԻՔԱՅԵԼ ԲԱԼՅԱՆ
Թոշակառու ուսուցիչ
գ. Մեծ Թաղեր