Նոր տարվա երկրորդ օրը կյանքից հեռացավ Արցախի լավագույն զավակներից մեկը՝ ԵՂԻՇԵ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ։ Մարդ, որի հետ 25 տարի առաջ հաշվի էին նստում, փորձում տեղ գրավել նրա շրջապատում, անգամ քծնում, շողոքորթում էին նրան, որպեսզի ստանան նրա բարեհաճությունը։ Բարձր պաշտոններ է զբաղեցրել խորհրդային տարիներին։ Եղել է մարզկոմի 3-րդ քարտուղար, աշխատել ԼՂ ռադիոհաղորդումների խմբագրության նախագահի, ապա՝ «Սովետական Ղարաբաղ» («Խորհրդային Ղարաբաղ») թերթի գլխավոր խմբագրի պաշտոններում...
Հետո նոր ժամանակներ եկան. Արցախյան շարժում, պատերազմ... ԼՂՀ կազմավորման առաջին տարիներին «Հայաստանի Հանրապետություն» թերթի թղթակիցն էր Արցախում։ Բազմաթիվ հոդվածներ է տպագրել ոչ միայն այդ և հայաստանյան այլ թերթերում, այլև ռուսական մամուլում։
Այսօր, երբ շատերն իրենց և իրենց «կենսագիրների» թեթև գրչով շարունակում են սրբագրել-խմբագրել սեփական անցյալն ու փորձում ժողովրդին ներկայանալ հրեշտակի կերպարանքով, Եղիշե Սարգսյանի խորհրդային տարիների գործունեության մեջ ձգտում են տեսնել միայն այն, որ ավելի շատ բնորոշ է իրենց կենսակերպին...
Բայց Այդ մարդկանց և Այն ժամանակների մասին չէ խոսքը, այլ Նոր դժվարին ու գուցե թե ավելի ծանր մեր ժամանակներում Մտավորականի պահվածքի մասին։ Այն ամենը, ինչ զանազան պատճառներով Եղիշե Սարգսյանը չկարողացավ կատարել ոչ հեռավոր անցյալում, փորձում էր կատարել Նոր ժամանակներում։ Դեռևս Ա. Ղուկասյանի գահակալության վերջին շրջանում նա սուր քննադատական հոդվածներ տպագրեց վերջինիս գործունեության մասին։
«Նոր էջ» թերթի ստեղծման առաջին իսկ օրվանից Եղիշե Սարգսյանը դարձավ մեր թերթի ամենաակտիվ թղթակիցը և «Նոր էջի» մասին ասում էր՝ ՄԵՐ ԹԵՐԹԸ։ Իր այդ «մեր թերթ»-ում տպագրած հոդվածներում ոչ միայն քննադատորեն էր վերաբերվում այսօրվա մեր աններելի սխալներին՝ սկսած հողի սեփականաշնորհումից, այլև փորձում կատարած սխալները հաղթահարելու ուղիներ գտնել։ Նա բացեիբաց խոսում էր այն ամենի մասին, ինչի մասին նրա նախկին գործընկերները, ժամանակակիցները վախենում են խոսել...
Անընդհատ մտահոգված էր մեր երկրի ու ժողովրդի ճակատագրով և, չնայած պատկառելի տարիքին, աշխատում էր երիտասարդական եռանդով. անգամ գրքեր էր խմբագրում, մեզ պատմում, թե դեռ որքա՜ն ծրագրեր ունի... Իր ոգևորությամբ մեզ էլ էր վարակում և մի պահ մեզ էլ էր հնարավոր թվում այդ ամենը... Բայց...
2012-ի հունվարի 2-ին մի Մարդ ևս հեռացավ կյանքից...
«ՆՈՐ ԷՋ»-Ի ԽՄԲԱԳՐԱԿԱԶՄ
