Գլխավոր » «Այստեղ հանգչում է մեր Պըլը-Պուղին»...
«Այստեղ հանգչում է մեր Պըլը-Պուղին»...
12:58

 

Արցախի զվարճախոս Պըլը-Պուղու հուշաքարը՝ Շոշ գյուղի բարձունքում։ Երևում է Հոնուտի կիրճը, իսկ լուսանկարի աջ մասում՝ բարձունքում Շուշի քաղաքն է։

Հայրս՝ Վազգեն Օվյանը, բազմաթիվ գործեր ունի Պըլը-Պուղու (1731-1810) մասին և նվիրված նրան։ Արցախյան շարժումից առաջ Ստեփանակերտի Մայր թատրոնի բեմից երկար տարիներ չէր իջնում «Պըլը-Պուղի» դրաման։ Հանդիսատեսը, արվեստագետներն այդ ներկայացման մեջ հանձինս ժամանակի ոչ միայն սիրված կատակաբան, այլև իր երկրին ու ժողովրդին նվիրված գործիչ ու մտածող Պըլը-Պուղու, տեսել են հորս, իսկ նրա քննադատության ու ծաղրի թիրախ Մելիք Շահնազարի մեջ՝ Ղարաբաղի բռնակալ Բորիս Կևորկովին։
«Եվ Պըլը-Պուղին մի առակ պատմեց» խորագրով հայրս մշակել է նաև բազմաթիվ առակներ ու զվարճապատումներ, գրել բանաստեղծություն-մենախոսություններ։ Ահա դրանցից մեկը.

Դուք կթաղեք ինձ Սինգարա սարում,
Սինգարա սարի բարձր կատարին,
Ուր գարնան հովն է ծաղկանց հետ խաղում,
Սաղմոս է կարդում կաքավը քարին։

Չհնչեցնեք զանգեր աղոթքի,
Ինձ հարկավոր չէ և սուգը իմ տան,
Վարդապետները թող պատարագիս
Անմահ Քուչակի տաղերը կարդան։

Ոսկու, արծաթի ես աչք չեմ տնկել,
Գլուխ չեմ գովել, ստից չեմ ճառել,
Կյանքս ապրել եմ անդավ ու անքեն,
Ոչ կաշառել եմ, ոչ էլ կաշառվել։

Չեմ խաբել երբեք ոչ ինձ, ոչ էլ ձեզ,
Աղունս առանց հերթի չեմ աղել,
Բայց պատահել է, եղել է այնպես,
Որ գետի վրա ալյուր եմ մաղել։

Ինձ հարկավոր չեն մարմարե դամբան,
Իշխանավորի փառահեղ թաղում,
Տրեխներով եմ անցել իմ ճամփան,
Տրեխներով ինձ դրեք դագաղում։

Դրախտ ու դժոխք ինձ համար մեկ են,
(Թե մեղք եմ անում, տե՜ր աստված, ներիր),
Պըլը-Պուղին եմ, այն աշխարհում էլ
Ես պիտի պայտեմ սատանաներին։

Եվ պաղատում եմ, քար դրեք վրաս,
Մի հասարակ քար, մամուռը կողքին,
Այդ քարի վրա գրեցեք միայն.
«Այստեղ հանգչում է մեր Պըլը-Պուղին»։

Վ. ՕՎՅԱՆ

 


Որոնում

Օրացույց

«  Հունիս 2014  »
ԵրկԵրեքՉորՀինգՈրբՇբթԿիր
      1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30

Արխիվ